костим (м.)
Костим, гламур и елоквентност нема да ја скрие твојата подлост ниту пак црвениот килим и раскош нема да занемари колкава си курва
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Иако овие костими се хиперболични, анахрони и неконзистентни - зошто еден војвода од Милано би носел капа на венецијански гроф, или неаполски благородник би носел холандска наметка? - тие се метафорично делотворни.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Неговото „продавање“ на висока уметност е помалку проблематично во справувањето со костими и физиономии.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
ПАНК Панкот не е мртов Мртви се панкерите Облекоа костими и стануваат у 6
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Неговото траспонирање станало влијателно и при правењето костими и во модата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
На масата до нашата седнуваат двајца млади: таа во жолт костим и шешир во иста боја и сламена торба подврзана со шарена марама, а тој во спортски гакици, ама не во тон со неа!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ќе блеат како телиња, ќе зеваат како мамлази и едвај ќе чекаат да дојде паузата за да ги покажат своите најнови тоалети и костими со кои ќе го истакнат својот статус у смрдливата универзална сала која патем не е реновирана уште од кога е направена и за која не се знае кога ќе ѝ падне таванот.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Човекот во сив костим и бела кошула, оној кој и во мое присуство прилично долго се дошепнуваше со Вртанов, најпосле ја собра папката од бирото, му се заблагодари за услужноста и помошта, а потоа, поминувајќи покрај моите нозе качени на бирото, го задржа за момент својот студен и безизразен поглед на мојата дребнавост.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Долга жолто-сива врволица од туристи се влечкаше по долгата дубровничка улица; витрините од продавниците беа начичкани со капи украсени со ширити, со богато извезени елеци, привлекувајќи ги погледите на минувачите кои бараа евтини подароци или на оние кои бараа костим за маскенбал на брод.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тие се класици и не отстапуваат многу од костимите или костимчињата соодветни на полот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Не знам дали поради нејзе или поради себе, сепак, го облеков новиот костим за капење и ги сложив колку-толку со марамата и пешкирот, па со децата се спуштив по камењата на влечки на плута за да добијам на висина, а со тоа и на виткост.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Неговите „фантастични“ скици за костими биле илјада пати копирани и влијаеле на барокниот театар на декорацијата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Понекогаш се случува да се посомневам во неговата искреност и да помислам, разгледувајќи си ги нозете, дека и не ми се баш толку никакви туку, напротив, дека одлично ми стојат куси фустанчиња и костими за капење, но тамам во тоа ќе се уверам, ете ти го огледалото, сѐ ќе стори да ме разубеди.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ова е туѓ костим во кој ми е неудобно.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Оние другите, кои не посакуваа да бидат нешто друго во овој свет, туку сакаа да бидат она што се во еден поинаков свет, си подготвуваа облека која требаше да ги заштити во овој свет овде – си правеа оклопи, или наметки од жица кои изгледаа како кафези; си подготвуваа костими кои требаше да им помогнат да се изборат со овој свет, и во нив се престоруваа во опасни животни, или во ѕверови од некоја фантазмагорија; си подготвуваа облека која можеше да им овозможи да побегнат од овој свет, па си правеа крилја за да одлетаат, или си кроеја облека што не беше облека, туку ткаенина која обликуваше подвижен ѕид, ковчег, камен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
По завршувањето на студиите, паралелно со сликарството, Џарман се занимаваше и со креирање на костими и сценографија за Ројал Балетот и за операта Колосеум во театарот Колосеум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бордо костимот во придружба на неколку збеснати гардисти одеше накај нив.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Го облекував костимот за капење, некој фин шорц или лесно фустанче.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Јас секој ден одев во просторијата во која се подготвуваа костимите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Се отвори големата врата на свечената сала. На означеното место стоеше претседателот Хабиб Бургиба облечен во темно-син костим, со бела широка вратоврска, која завршуваше како шал.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
