кошарка (ж.)
Затоа и сите чифчии денеска стоички го поднесуваа припекот на сонцето и чекаа да се стемни за да се вратат во своите кошарки по чифлизите и да го продолжат ропскиот живот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
На поплочена плоштатка пред црквата, во камено корито, низ железна шепурка, живо и осамено истураше чешма, а во неограденото и заедничко двориште на црквата и населбата, околу кошарки од врбови прачки, кои беа начепени со лепешки измешани со плева и помеѓу кои се шеташе живина, шумно се роеја улишта.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Од кошарката излезе стара жена и писна да тажи, гледајќи го налегнат дедото во дворот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но, на оној час, откако сите ние, момчињата, поминавме на ред на разбојот, Фискултурецот даде заповед да се смениме: сега ние требаше да играме кошарка, а девојчињата да поминат на разбојот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Собрана цела кошарка подградни желби паднати со ѕвездите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Многу од нив се крстени „балканијади“: балканијада на естрадна музика, балканијада на кошарка и балканијада на циркусите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
За мене Јана беше синоним за „цар во кошарка”, а пак за брат ми беше директна асоцијација на најубавите колачи и торти што тој ги обожаваше.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Аман, веќе да започне учебната година, па в училишниот двор ќе играме и фудбал, и кошарка, и одбојка!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
