кум (м.)
Бидејќи бевме канети за кумови, имавме почесно место на масата.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Да се бакнеме, куме! (Го бацува бргу.) ТЕОДОС: (Се брише со гнасење.) Ме изеде, ламја!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Таман што кумот ја крева ногата да заигра и зинува да запее Антица се пушта од орото и почнувајќи од кумот та до кумата и старосватицата им бацува рака и потоа се фаќа на орото.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Не траеше долго седењето кај кумот на клупите покриени со ткаени килими и масите со бел како снег штиркан дамаст.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Веродостојноста на приказната содржана во неговите записи, сметал стариот монах, добива уште поголемо значење ако се смести покрај имињата и гласовите на новороденчињата; покрај плачот на детето и изреченото име од страна на кумот и тоа секогаш забележани под надзор на благата насмевка на светците.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ќе влезат кумовите во Вардар со дисаѓи преку главата и, додека поповите ќе пеат, народот ќе фрла јаболка во водата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ја покријат водата со јаболка, а кумовите ќе ги соберат во дисаѓите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кумот не би ѝ простил на старосватицата а за некој саат ни на невестата.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Цигански кум не можам да бидам.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ти, синко, не ме слушаш за ова што те учам сега; арно ама ќе дојде саатот, што моиве зборови се по глава ќе те удрат и тогај ќе поверуваш; арно ама што рекол некој: ќе ти дојде умот, ама ќе ти појде кумот.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Од друга страна крштеничето насети веднаш дека под белите коси на кумот се крие наивна детинска душа.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Соседните народи еден спрема друг, значи,се јавуваат во вид на нунко и кум.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Да се мени кумот, да се мени и среќата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се разбира, за кум го одбрале пред да му тргне колата прудолу, а јас, јас по нивна желба сум му кум на едно мало дете кое сега, откако ме сметаат за црна овца, со страв го држат што подалеку од мене.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
После овие извршени обичаи кумот започнува на игра со пеење пратен од чалгијата).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Одовде ќе одиме право кај кумот дома! Ајде!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А овие изрипаа од дупка како сотони од пекол, па, ти си ни кум! Циганска работа! Тоа ли е ред!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А тој надуењак чорбаџиски, ако нејќе да биде цигански кум, нека излезе од верата рисјанска надвор, нека згази на адетот!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А ти, божем, не би сакал таков кум да те венча!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Невесто, ѝ рече баба на мајка, да му речиш да кумот да не кандиса друго име, ами само Митре.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
