кутре (ср.)
Кога си заминуваше светлината Денот квичеше како слепо кутре И го фрлија в река Ако ја надвие водата и залае на песокта Ќе му стане водич на слепецон што чека на брегов
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Кутрето се налапа попара со млеко и муцка си изми во чиничето со вода.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Го затворивме црното кутре во нашата визба и се стрчавме накај училиштето.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Како кутре кога намирисува коска итаме кон врвот и си мислиме дека не се гледа колку весело ни вртат опашките.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Та сега како слепо кутре ме глода до коска.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Едно тригодишно девојче кое очигледно сѐ имаше загубено во толпата, како кутренце цвилеше по нејзините родители.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Можеби сепак треба да му купи кутре.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И, прва трчам и се натпреварувам со него кој прв ќе стигне да ја отвори капијата, кога како кутре ќе го препознаам звукот на моторот на првите гости.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А вака мораш да внимаваш, а мислата ти бега кај црното кутренце.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И птиците не се делат од своето јато Кога газиш, погледни , ќе се осакатиш од тло со трње животот е полн со веројатности Остануваш, ко изгубено кутре сред густа шума Лавови бездушни ќе те распарчат и нема да пуштеш ни солза...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Ми се чини оти успеав да ѝ го насликам записот на годините врз лицето, сјајот на самотноста, тишината со која таа разговара со рибите во езерото, гласот со кој ги довикува пилињата и кутрињата, жужалците и светулките...
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Со зборови го разоружа својот несуденик, кој беше доведен во состојба на послушно кутренце.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Штом ќе излезела од храмот променета, просветлена и ведра, благословена од Бога, почнувала со секојдневното сновење: од чистењето на храмот и на иконите до спаструвањето на пилињата и на кутрињата, од тимарењето на кравите и на телињата, до последното скалило на камбанаријата итн., и тоа со ред, со усул, без тегоба, без жалба, без замор.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Зашто, ако женското е со шапка, или ако носи свилени чорапи, или ако в раце држи некакво кутре или пак има златен заб в уста, тогаш таквата аристократка и не е некакво женско, туку, да ми извините, мазно место.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Откако добро се најаде, си се врати во своето дувло и го посматраше од зад една грмушка лесноумното кутре како талка и пати осамено.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Но плачот на Самоников, како кутре што се плаши да не се загуби, постојано се враќаше и продолжуваше да се врти околу мене.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Педигри пал Како кутре ти се пикам под мишка.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
На стариот Караман оваа детска палавштина не му се допадна, па почна да ‘ржи, да се отима, додека Стрела, која беше летошно кутре, ја прифати оваа детска лудорија како знак на највисоко внимание .
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Мора да ѝ се случуваше нешто ужасно, ја тепаа или чувствуваше дека е болна и токму кога Нора ќе запееше нешто од Форе, а јас на пијано, загледана во толку среќниот Луис Марија, налактен на крајот што му правеше нешто како рамка околу него, тој загледан во мене, задоволен, со лик на кутренце, чека да ги чуе арпеџата, двајцата толку близу и толку вљубени.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- И ние мораме да земеме едно кутре.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
