мене (зам.)
Сега и мене ми иде така. ,Диверзија е таков вид на војување која има цел да го изненади непријателот, да му нанесе што поголеми загуби во луѓе и техника.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само што ме виде и тргна по мене гологлава.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тргнав да се качувам на бината, народот веќе ракоплеска, а од зад мене иде некој глас, сѐ појасно го слушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пак си ги видов нозете онака: одат без мене, ме заминуваат мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А околу мене: луѓе без очи, без раце, без нозе, не е за кажување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ е под клуч, што се вели, целиот свет се држи заклучен, а мене умот ми е надвор избеган.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И дури таму им ги видов лицата на луѓето со мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ да се држи за мене, а јас за ништо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прима само кога е кај мене, кога го држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И самата не знам колку пати ја видов смртта пред мене, до самата мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Вистина, и мене ми се ниша душата, ама ја стискам, ја држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А не видов дали и тие, ко мене си го закриваа лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Ама признајте дека сте Хрватка и решен проблем - добронамерно шепна чекачот зад мене. - Не можам - реков.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Немој, заради мене!
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Таа нејзиниот не можеше да го замисли без мене и без сестра ми!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ги подаде уште еднаш двете раце кон мене, во еден обид, за јас да ги прифатам, но виде дека нема простор.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Скудоумието се разбега далеку од мене... ...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А ти, гледам, си се исушила. Држи се! Гледај ме мене, де!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Можам ли да речам, како оној голем филозоф, дека ѕвезденото небо над мене и моралниот закон во мене, се нештата кои ме определуваат?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Немаа време. Мене ме заборавија.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
