мобилен (прид.)
Во улицата на стариот цвеќар во Истанбул сега врие од заитани бизнисмени со мобилни телефони и изгубени туристи со мобилни фотоапарати и со слушалки од вокмени во ушите.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Го уништи мобилната телефонија исто како што парната локомотива ја уништи поштенската кочија.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Здравје да им даде Господ на тие кои го измислија мобилниот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Партнерот ми вети дека ќе ме вработи во еден мобилен оператор.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Високите кругови на глобализацијата се карактеризираат со мобилност на висококвалификувана работна сила, дигитална размена и децентрализација на производството; во исто време, протокот на глобалниот капитал бара инфраструктурата да биде централизирана во глобалните градови со голема популација на нискоквалификувани работници кои се потребни за опслужување на инфраструктурата.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Марије млада невеста родена деведеста по грешка со дете заглави свадба мораше да направи Везден на мобилен киснеше на шопинзи често идеше со другарки кафе пиеше мажот и непран идеше
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Се чини, типчето веднаш сфати во што е поентата, се разбира дека имав мобилен и штосот со фиксниот значеше дека ако е фаца од естрадата може барем да биде џентлмен и пред да ми го побара бројот, барем да ме праша како се викам.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Најпрво ги заспав сите можни средства за комуникација, особено мојот мобилен телефон.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Го исклучив мобилниот и неколку дена воопшто не бев достапна на телефон.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Да ти отворам мобилниов глеј колкава ми е листава со пизди.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Тогаш немаше комјутери, немаше мобилни телефони, а јавувањето на телефон беше многу скапо.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Му доцнам на големото, нервозно е, а јас мотам низ главата, како изгледа невработена со мобилен, па глумам глува и го муабетам пријателов, оти ми спомнува казна за на лице место, па како тој е всушност разбран, па како, не дај Боже, колегата од колата да излезе, двојно ќе ме кошта.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Во таа уметност, на стари ноти, во познати тоналитети, наместо за прекуморско писмо од љубената, се пее за мобилен телефон; наместо за параходот што заминува, се пее за семафорот што го разделил љубовниот пар, оти таа минала на зелено, а тој морал да сопре на црвено; се пишуваат дебилни романи во кои една иста жена, Македонка, трипати ја силуваат, за петнаесет минути, еден по друг, српски, грчки и бугарски капетан, па со тоа се изразува трагизмот на македонската жена и на македонската нација поделена меѓу три аждери што сакаат да ја лапнат (притоа, овој раскошен дебил од писател не ни помислил дека на жената можеби ѝ е убаво со тројца, особено што сите тројца едвај издржале петнаесет минути, што за здрав маж е одвај десетина од сексуалната игра (овде намерно го натценував траењето на сексуалната игра, за да ја пленам Луција; очигледно, уште ми значеше, и покрај сѐ што ми стори).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Немаат ни мобилен телефон.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Henry Ford бил вистински гениј, бидејќи прогнозирал дека неговиот изум ќе стане употреблив предмет за поединецот. Автомобилот значи дека секој ќе биде мобилен.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Кога го стави в рака мобилниот, седна на столот спроти авторот и целата расмеана: „Го имам!“ му вели на авторот и го баци телефонот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Да го слушнеме крајот на излагањето!“ „... а ние ќе вложиме максимум сили и со ваква застарена технологија да обезбедиме мобилно следење на аерозагаденоста во градот и навреме да информираме, да предупредиме“ - зборуваше претставникот од Републичкиот хидрометеоролошки завод.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Заѕвоне мобилниот. Ме врати на брифингот.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ми се повраќа од изборни кампањи; од билборди и ситилајти, насликани со исфрустрирани копуци, дибеци и жбитаци, што сакаат да станат некој и нешто; од лопови и преваранти што слободно се шетаат по улица; од доктори–митаџии, цајкани со по два мобилни, учители без етика, лидери со мнооооооогу мали јајценца и гоооооолеми бисаги...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
На Балканот имаше најмногу инвазии, сукцесивни промени на империи, востанија, постојано подвижни граници, промени на Бога, мобилни идентитети.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
