набере (св.)
Дојде откај грмушките. Под мишката носеше некоја голема книга а во белото шамивче имаше набрано капини.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Татко беше болен од плевритис, некакво вирче вода му се набрало под ребрата и стражарите ме пуштаа да му носам јадење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се свртија со грб. Останаа така толку, колку за да наберат воздух, се свртија и, држејќи се за раце, маченички влегуваа сѐ подлабоко во наметот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Не можев да ги задржам солзите кога Вера сама, со свои раце, ги наместуваше цвеќињата што ги набравме од нашиот двор и ги донесовме за вазната од камен на гробот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
А дрва нема ни кој да ми набере, ни кој да ми натрупи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Товарот беше набран и дрвата настранети.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Патчето било низ едни ливаѓе и во ливаѓето имало киселица, та Силјан си набрал и се изнајал од неа.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Некои ластари или полжави ќе им наберам ќе ги превртам меѓите, ливадите и нешто ќе им наберам и ќе им сварам. Вака немаш - каде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пашата ги набра веѓите. Коњот под него исцвиле силно приклештен од уздата - се исправи на задните нозе. Пак исцвили.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Ќе ти наберам од темјанушките - венче да си сплетеш. А јас коси ќе ти расплетам.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Помислив да наберам и да сплетам венец. Се наведнав ниско, но не за да наберам цвеќе, туку да се поклонам пред сенките и правот на тие, кои тука распарчени останаа за навек...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Босоного момче го набра и си закити коси.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Муцката му беше набрана со оголено забало, крзното накострешено по грбот, а опашката опасно крената.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Идеи сервирани како топло предјадење и гарнир од заклучоци. Свежо набрани мисли, одгледани без пестициди.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Ќе им наберам киселица, штавеј или коприви.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Набра голем букет ѕвончиња и го мирисаше нивниот слаб и по малку тежок мирис кога еден звук зад него, несомнено кршење на гранче под нечија нога, го стаписа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Розовата долина“ врие од ружоберки, кои го кинат цветот од бодликавите гранки; ружата мора навреме да се набере, да се добие од неа најмногу масло, најмногу есенција, најмногу опоен мирис.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Брадата му затрепери, се набра, ја повлече долната усна.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сите нервно забрзаа со работата... Аргир силно ги набра веѓите...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ги симна торбите со лебот, некое парче старо сирење, сол, лук и кромид и накачи горе Влајков Шопур да набере дрва, да не го тера празно магарето, бидејќи вејќи немаше во колибата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
