наваби (св.)
Ама јас уште вечерта го навабив Чако да го врзам, да го скријам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Онде, кај оградата Мурџо како да знае дека Пелагија не може да го наваби сонот и одвреме-навреме испушта некој чуден цвилеж, нешто што кажува дека и тој сочувствува со неа, заедно како да го преживуваат времето од нивното доаѓање во Скопје.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Може ќе дојдат други, има неплодни краишта во земјата има и гладни и сиромашни луѓе, ама од нашите не ќе навабат други за тука.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
