нагоре (прил.)
И тогаш видов како сета куќа тргна нагоре.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одиме нагоре.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Гледа нагоре: наеженото птичиште го чепи клунот и гракнува: - Засрами се, момченце!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Сакате ли? - Сакаме! Урааа! Ихуу! - почнавме да скокаме и да ги фрламе торбињата нагоре.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Пушката му стасуваше до колениците, иако ја носеше на повисоко рамо и со цевката нагоре.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Лабро без да чека двапати да му речат, го одврза учкурот и со едната рака, држејќи ги шалварите, а со другата рака ...., се истопори пред ѕидот и од лево кон десно, па нагоре и надолу, го мочаше знамето.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога зачекорив по скалилата нагоре, го видов мачето до мојата нога, но не тргна и тоа нагоре.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Тогаш пак ги превртев гениталиите во дланката овде на смртната постела додека свеската, сѐ уште со раката на мојата нога над коленото, чека да може да ја шмугне својата топла дланка нагоре каде што јас ја чекам со гениталиите в рака.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Надолу допира до море со голем пристаништен град со двајца светци што лебдат горе на небото а нагоре местото цело како од бишки изриено.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Шибна крв од носот и тргнаа светлинки да ми летаат нагоре.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми се вивна нешто нагоре и почнав да го кинам весникот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Излегуваат двајца карабинери ко зелени гуштери и пукаат нагоре во воздухот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По месечина две раце си гледаа нагоре И низ многу темно со многу болка во душата Низ полето усама некаде си одеше човек.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Се возеа по шумскиот пат нагоре крај реката цели неколку километри.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Таа никогаш не почувствувала такво слатко треперење од петиците нагоре.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Бевме во дворот тргнати да се качиме по скалите нагоре.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во рацете држат чеканчиња поткренати нагоре како да се закануваат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ја наместив скалата нагоре и се качив на првата гредичка.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Така на пример супстанцата во која е содржана суштината на човековиот дух се наоѓа во еден столб што допира до темето, горе, се спушта по 'рбетот надолу и кај коренот на гениталиите свртува нагоре до стомакот некаде зад папокот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Под брегот браздата со вода се тенчи, се исукува и како змија се крие низ камењата и лопушките, крај неа пиштат жегалци жедни на ридот се гледа забодена коса со сечилото свртено нагоре кое одвреме навреме одблеснува на сонцето како молња да прелетува и навира морници; чиниш: Архангел со мечот минува или се токми да мине.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
