натече св.
натечен прид.

натече (св.)

Од напорното кашлање жилите на вратот му натекоа, а воспалената вена на ногата почна да го чеша.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Спласнатиот џеб ми го натекол џигерот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Се наведна, ја дигна покривката: од работ на нечистиот завој, месото на ранетата нога, долу беше натечено млако, темносино.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)