неотповиклив прид.

неотповиклив (прид.)

Тој ја беше забележал како лежи во излогот на едно запуштено дуќанче со стари работи во еден беден кварт од градот ( во кој точно кварт, не можеше да се сети ) и веднаш го обзеде неотповиклива желба да ја поседува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и по големите потреси и навидум неотповикливите промени, секогаш се обновувал истиот модел, исто како што и жироскопот секогаш се враќа во состојба на рамнотежа, без разлика колку силно ќе биде турнат на една или на друга страна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Веројатно сте во тек, синоќа министерот Брахими поднесе неотповиклива оставка од својата функција и денес отпатува за Париз...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оваа стратегија настана од убедувањето дека „изумите на филозофијата не се ништо помалку фантастични од изумите на уметноста“, и од неотповикливото гадење спрема книжевниот реализам кој често се поистоветува со баналноста, со предвидливите, па дури и со здодевните страни на животот. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 213
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еретичната мисла ќе остане неказнета, неотповиклива, надвор од нивниот дофат засекогаш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Направи движење да се повлече, но... Што има?... - праша пак таа повелнички, неотповикливо.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Без нив неповратно, без нив неотповикливо ќе почине, ќе се обездуши.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)