оглуши св.

оглуши (св.)

- Детето можело сосем да оглуши на левото уво...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Кого попрво да слушаш и кому да му одговориш кога те испогазуваат и те оглушуваат од сите страни!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Таа глувота чиниш го удри, чиниш го оглуши и него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се оглушуваше на неговите планови да ги собере околу себе балканските држави, создавајќи Федерација, која подоцна полесно би ја покорил и завладеал.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Потемне народот, обневиди, се оглуши, се исуши.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Да броиме! Иху - иху! - Ајде, почнете. Само тихо, ме оглушивте...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)