одведе (св.)
Нѐ одведоа така на железничка станица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме одведе на периферијата, и јас, штом слеговме од автобусот, видов дека во градот гостува циркус.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нѐ построија во четири реда и нѐ одведоа во една фабрика за обработка на рудата сљуда.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ви дадам двајца мои курири кои ќе ве одведат до границата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога го виде, пргаво стана и го одведе во аголот кај оџакот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Утро да ја земеш и речи ѝ како да ја водиш на теферич, и отведи ја у планината да ја убиеш.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Дури вечерта ме испрашуваа и потоа, ноќта, ме одведоа во приземјето на една стара затворска зграда на улицата Хане (тоа го видов дента на излегување), заедно со други истамбулски и светски провалници и пробисвети.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Малку се расположив кога мајка ми ме одведе на сладолед.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Оттаму, мојата врска доктор ме одведе кај професорот да ми се направи една гастроскопија по колоноскопијата, а кога по пат го молев да ми каже колку може да биде болно, тој низ насмевка ми рече дека оваа претстава што бесплатно ја изгледал долго ќе се раскажува по кабинетите и дека лично тој ги сокрил пешкирите со нормална големина и дека оној во костумот бил само колатерална штета.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ја одведоа до бригадата што сече дрва во тајгите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го молам господ на бугарски војник да ме одведе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нему му беше наредено да ги доведе бунтовниците, но не му беше даден срок кога да ги одведе.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Децата секогаш додеваа да бидат одведени да го гледаат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Рута што те изнајде во сонот и те одведе во одаите со вино и те покри со знаме љубовно и те скри меѓу две воздишки на детето во сонот, те скри во гревот што го суши срцето.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Младите беа мобилизирани и носени на фронт, беа правени списоци според кои жителите од нашиот кварт беа товарени во возови, и засекогаш одведувани од Виена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Го одведоа во топлиот мравјалник и го нахранија.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Но војниците го задржаа бесниот налет на раздразнетата толпа, и ги одведоа врзаните бунтовници пред кадилакот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Има една грмушка и една пенушка има, срцето ќе те одведе мракот ќе те приспие, и има мугра сина безшумно што доаѓа усните да ти ги навлажи со надеж и со роса.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Ја одведоа, потоа собата му стана една огромна челуст полна со неподносливо пиштење на тишината.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Хлапец, проклет би и посеј малечка татковина на дланките со неа да си ноќеваш со неа да се будиш и на распјат со неа ќе те одведат со еден брут ќе ве заковат, хлапец, вековите крај вас на поклон ќе доаѓаат и волчиците своите малечка ќе ги доведуваат на љубов да ги учат.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
