оздола (прил.)
Папратта само ни крцка оздола и нѐ скокотка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се украл некако оздола и дошол да ме види.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Околу е измачкана со кал, а оздола има неколку штици колку да не се гази на земја.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И тогаш како некој ветер да се крена оздола, од под нашите стапала.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Првин почна со некое бучење оздола.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оздола се Србите и Французите. Го држат полето и гледаат преку градот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оздола удираа оние бранови на езерото кои се јавуваа во ноќта, шлапкаа долу под куќата и јас на месечината можев да ја распознаам онаа нивна бела пена што брзо исчезнуваше под следниот бран.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Некое топло ветерче иди оздола, откај морето и само ја задева.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А едно жешко време беше згазило: еден припек те удира озгора, а друг те начекува оздола.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оздола нѐ бие артилеријата, озгора Бритиш-авионите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тие пукаат оздола, а ти не смееш да им вратиш, да си го кажеш местото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
За време бугарско почна да се носи кусо, па чевли како налани, оздола дрвени ѓонови.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога доаѓаа лустерот си беше на своето место: а оздола не можеше ништо да се види.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нешто му се накрева оздола, откај петиците и го кине во градите, во грлото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На скелињата почнаа весело да се довикнуваат, кога ја видоа колата, што се подаде оздола по сокакот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се задаваат вака оздола, се накреваат од којзнае каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оздола го слушам командирот: прашува дали сум облечена да дојде, да се измие.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе почне откај крстот и, оздола нагоре, ќе ми излезе кај слепоочниците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Насобрав камења и ги наредив оздола, покрај нозете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И ние му застанавме, му се наредивме оздола.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
