олку прил.

олку (прил.)

Ќе нѐ дотера на олку, што се вели, уште да се избациме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Просто, му се раздроби и ќе му препукнеше до колку не праша: - Целиот бел север го испросанкав, многу видов и превидов, ама ваков панаѓур, волку убав свет, не сум видел ни насоне.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И не беше толку страшно штом можеш да ме видиш волку насмеана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не знам што му стана на човекот олку да се разлоши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Никаде нема олку голем град што чека да се исели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме потсетува колку е благ огнот на олку никакво време.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во олку матно време не се пее само за поскури.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Би мислел човек дека таа за ништо не се грижи, особено кога се деновите олку топли и пријатни.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Само од играње топка маицата не ќе ти е толку стуткана, а панталоните не ќе ти се олку прав.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Чудно ми е дека не ме запрашува зошто олку сум се задоцнил, не ме кара дека веќе се стемнило.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Една група мажи отаде купот земја беа вдадени во разговор за цената на печурките вргањ, суви по толку килото, сурови по олку, некој вели се исплаќа, некој не се исплаќа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ништо не е сигурно во олку матно време, му рекол на клисарот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ретко кога сум била волку настината, долготрајно со ангина и кивавица.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Не успева социјализам во олку студена земја, велат, којзнае во каква агрегатна состојба ќе се претвори.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас ти посакувам само со олку да поминеш, ама сфати сериозно и оди право дома да легнеш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кадијата се наврати нешто во кадилакот и кога погледна преку прозорецот и ги виде селаните на чело со добро познатите нивни водачи поп Јаков, Димитрија и други што беа пред две-три недели кај него, јасно му стана дека не идат олку луѓе кај него за арно.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Некој рече: не чини да те пресретне олку голем ливот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Признавам: никогаш ваков и волку голем не сме виделе досега.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Олку уплашен човек досега нема дојдено кај мене, ми вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па јас олку женство и кај жената моја не сум видел.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Повеќе