остварлив прид.

остварлив (прид.)

Никогаш не го прашав колку е остварливо сето тоа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Рајот на земјата беше отфрлен кога стана остварлив.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Првобитниот план да се иселат од куќата не беше остварлив, бидејќи само Томо можеше да се справи со лудата Ана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Колку нивниот живот е вистински? Веројатно онолку колку што е остварлива нивната цел.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
За него, во прашање беше една возвишена идеја, тешко остварлива во животот, идеја што лесно можат да ја пригрнат сиромасите, неуките.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)