пак (прил.)
Потоа пак ќе нѐ подберат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И затворена да ја држи устата, што се вели, пак ќе му избега насмевката, ќе му се украде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Сакаме да го видиме, велам јас и пак му ја вртам главата, не му го поземам зборот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во што се претвора крајот тогаш: дали во нов почеток или во нова бездна што нѐ враќа пак назад и пак на исто?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го враќаше и кучето, ама тоа кршна од посоката и пак нѐ пречека на патот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Па и ова јас што го кажувам за да се види колку може човек да истрпи и пак да остане.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ качија на воз и, ајде пак!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некаде квечерина, се пушти глас дека пак ќе нѐ слезат да чекаме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тие ќе го кренат оружјето и пак ќе нѐ турнат назад, ќе нѐ седнат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пак си ги видов нозете онака: одат без мене, ме заминуваат мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ што направивме е пак да нѐ затворат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И после ќе се мачам да презаспијам, пак да ми дојде да се видиме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Удираше со тупаница по вратата. Отвори, отвори, пак шушкаше.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Косот пак исвирка. - Двајца да појдат и да видат што има! - повторно нареди командирот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Откако ќе се исплискаа и освежеа, се враќаа пак назад, бришејќи се со своите големи шамии.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На луѓето пак, како на вистински кучкини синови, им успева, како во забава, како во игра, со лес, да ме држат не со нив, на нивно рамниште, туку на растојание, и да остават нивните осила да ги осетам од подалеку.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Од април до мај не врзуваш крај но празникот мора да остане нај на банката камата огромна дај и пак отпочеток рмбај и трај
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Пак молчење и чудно исчекување.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Кметот пак се накашла и повторно се сврте кон офицерот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Вистина, класјето пак се занишаа но го кријат ланскиот траг и нѐ чекаат ведри да замирисаат вашите насмевки пак.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
