пареа (ж.)
Дејгиди моме од ЕЛЕМ од мразој ми коса побеле знам сила Бога не моли ѕемнам цел ден по јамболии Ах мори моме од ЕЛЕМ имам проблем преголем в темница книга пишувам пареа од усти издишувам Студ ми влезе во душата камен се стори срцево во зимските дни студени знаеш ти да ме ИЗГОРИШ Зошто ли зошто се продаде в туѓи раце ти отиде и џебови мој ти запусти Џевад за џабе те користи
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Над секоја чинија се крева по една нестварна грмушка од пареа и се губи во ладниот воздух.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од ноздрите му излегува пареа и снегот му се топи околу устата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од дувалото со векови избива сулфурна пареа и топла сулфурна вода која тече низ брегот и шири мирис на расипани јајца, на ќуќур.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Млаз од пареа ја пресече маглата отфрлајќи ја настрана.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Надежда ги ладеше камењата во дворот и ја прскаше земјата, од која, кога ѕирнав низ прозорецот, видов како се крева пареа, ја прскаше земјата, за да може потоа да смете.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Пареата од устите им се крева кон небото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Храно велам хранете се испотени и влажни од топла пареа што се цеди од колковите на ноќта Игриво зањискајте да вриснеш скокни ти птицо со заборавените крила козјонога танчарко кобило преуморена преку овој прозорец да скокнеме заедно и во него пак и секогаш без запирање по сенестата ведрина на просторот
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Се искачи на брегот да види дали од сливањето на дождот во дувалото ќе има поголема пареа и да види дали температурата се покачува.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ме слекоа и ме клекнаа над пареата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми велат да ме држат на пареа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Околу главата му се врти облаче пареа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но да не жалиме за височините, ќе живееме долу со истите сказни и параболи, и со онаа неумитна надеж, дека еден ден, во една ваква квечерина, пак ќе се искачиме, како пасмо пареа, модар здив од устата на долот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кркори и некоја пареа се крева.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од косматите гради му се креваше пареа. Секој дел од телото му беше напрегнат и потреперуваше од силна возбуда.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Од земјотресот се разниша и брегот над селото, пукна нешто во него, и заедно со сулфурната вода и пареа што порано избиваше во неговото дувало - сега зафати да избива чад.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ќе ме фатат жените под мишка и ќе ме држат над пареата, ми кушаат. Неколку дена така.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Долго го чувствуваат доаѓањето на водата од пареа од облаци од дождови.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ноќта навева мирис на далечни снегови што се мешаат со благата пареа на тревата кон месечината што чади.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
И онаа млада пареа што ја издишува Левтерија, се врзува за воздухот и за земјата под неа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
