пасторален (прид.)
Секое негово дело има своја приказна за раскажување; понекогаш тоа е само запис од настаните на еден ден како во Пасторалната симфонија, но раскажани со гламур на поезија и романса, така што, додека слушаме, привремено ни ја враќа младоста; понекогаш тоа е трагедија која се расплетува, како во Сонатата „Апасионата“ или во Петтата симфонија; или тоа ќе биде Увертирата „Кориолан“, таа зовриена, бурна ферментација на емоции и страст, најразновидна, најконтрадикторна, најразлична што може да се замисли.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Покрај Треска во Хром има едно дрвено мовче и најубаво зајдисонце пасторална позадина на хаварисани коли, ѓубре и шприцеви.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Не знам како „пасторални“ тој очекуваше да бидат, но кога ги виде огромните кравји глави - потполно розе на потполно жолта позадина - кои имав намера да ги претворам во тапети, замолче... но затоа после неколку моменти извика: „Тие се супер- пасторални! Тие се без врска!
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Сексуалната лишеност е темелна и пресудна за субјективните искуства на геј- мажите, не затоа што сите сме патетични сексуално изгладнети изопштеници кои никако да успеат да си најдат прифатливи партнери, туку затоа што задоволството на возрасните не може баш да ја надомести претходната историја на неисполнетост. (Како што вели Џорџ Хагерти кога зборува за гејството на пасторалната елегија, „Љубовта сочинета од загуба е љубов што изнедрува копнеж што не може да се исполни“.263
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Го гледавме Чанга во парчето долина, замислен, крај своите разиграни кози, во тој чудесен пасторален пејзаж.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таква е сета Рајна, иако е преполовена со шлемови, иако покрај неа има фабрики, градови, иако е без пасторална глетка, сепак во неа има романтика и затоа и денес, како некогаш во приказните, го очекува со загатка секој оној што ќе мине покрај нејзините брегови...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
