пливне (св.)
И крвта ѝ пливна преку лице.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Крцка и истрпнува планината: полазуваат сите змии и гуштерици, сѐ што се нашло пливнало по земјата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И ќе полазаме нагоре по селата. Ќе пливнеме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа беа само делови од чело, нос и брада, пливнати во мракот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ана го прифаќа неговото рамо. Допирот разбудува врел трептеж и крвта му ливнува во лицето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Па му пливна крв червена низ зелена трава, спростре сја на чрна земја снага му бездушна.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Тој беше излезен од своето тело и пливнат во една општа убавина во која се беше толку светло, чисто, јасно, отворено и видливо до онаа страна на постоењето.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Се разбуди некаде од најдлабоките длабочини во него и пливна низ целата негова крв, како некој црвен пламен, така што не можеше да биде изгаснато.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Пливнаа крвови, потекоа црвени шобурки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
