поленов прид.

поленов (прид.)

Во неговата слаткост ги чувствувам поленовите зрнца.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Набљудувајќи го поленот под микроскоп, пресмета дека во еден цвет од јаболко има околу сто илјади поленови зрнца; во цветот од божур, околу три милиони; во реса од леска, околу четири милиони; во реса од бреза околу шест милиони; а пак во ресите на брестовите и костените по неколку милијарди поленови зрнца.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Конзумира: ѓумбир, ленено семе, медо-таан, поленов прав и млеч.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но јас, во својата болест (навистина мислам дека тој месец се наоѓав во еден вид бунило), што денес ја нарекувам поленово лудило (беше пролет и многу полен имаше во воздухот, и целиот свет зуеше како кошница), напишав петнаесет песни за Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- За мирното или поетското решение на војните и судирите треба поети кои не пишуваат, туку издишуваат стихови, кои со даровитост и кроткост умеат да пеат и да ги распространуваат тие стихови, како ветрот поленовиот прав, кој умеат да ги применуваат со случај на некоја караница, на некоја маалска тепаница или воен судир на граница.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)