половина (прил.)
Поминува четврт час, половина час, четириесет минути.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Мисионерката и не претпоставуваше дека куќарката во која престојуваа е оддалечена само половина километар од најблиската воденица, и дека токму во таа воденица, три умешни селанки ги расукуваат корите за пити и ги готват сите оние јадења за кои таа имаше многу високо мислење.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Носеше сина беретка, а спуштените бели коси му беа како перде на половина од главата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Да имаше меѓу Словените во Македонија национално и религиозно единство и да имаше сознание за нив во жителството, досега наполовина ќе беше решено македонското прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со тешко срце ги зготви и ја повика на вечера половина зграда.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Две парчиња од метро и пол и две од половина метар.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Во паузата од половина час беше организиран коктел со мала закуска.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Милиционерот назадгазум влезе во мракот под скалата каде што имаше врата чии праг беше на повеќе од половина метар над рамништето на ходникот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Книгата ја споменаа повторно дури откако поминаа половина час во креветот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Половина ден пат одење - е првата линија на фронтот и смртта.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Ќе останеме, ќе останеме! - неколкупати повтори инженер Александар, со чувство на виновност дека само пред половина час предложи да ја напуштат планината.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Прво го извади пакувањето од половина килограм со немелено кафе и го стави на масата, в десно од себе.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Половина лице ни е под сенката на другата половина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На секој половина час црковните камбани повикувале за будност.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тукуречи половина глава не му се гледа од преврската.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се работеше за ампутација на половина нога на еден стар искусен цврцнат морски волк кому почнуваше да му се развива гангрена, која се должеше на напреднатата артериосклероза.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Шестото навистина го испи малку побавно, но никој тоа не го забележа, на седмото виде само Трајанка и ѝ затупка срцето што ќе излезе победник, на осмото децата почнаа да му се смеат дека не може ни колку едно женско да биде јунак, на деветтото одвај го качуваше ридот а кога дојде до половината на десеттото, којзнае како стана, но се закашла и не го допи.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Пред другите дуќани веќе полсаат, некои и цел, чекаат со клучевите в раце, но тие не пијат „чај“ со командирот на полицијата, та не смеат да влезат предвреме, оти тој пак затоа седи кај Петруша, да види кој ќе се огреши од законот да му состави реферат и еве ти ги, — пукнале двете банки казна; по пет динари за присутните; банка „такцират маркаси“, што велеше Мамут ковачот, та на крајот казната излегла над педесет динари. А тоа значи, кршила глава половина франга.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Реката бучи и половината нивни зборови ги однесува.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Уште до половината година ги научи сите букви, а веќе за броење и сметање знаеше до сто и турски, та дури и грчки.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
