правда (несв.)
Тој пропис му се допаѓаше зашто му даваше и нему можност да се правда и му ја смируваше совеста пред недоверливите погледи и замолкот на пријателите што таа политика не ја одобруваа, но во напливот на суровите времиња не се ни осмелуваа да ја коментираат.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тие се правдаат дека на судниот ден ќе се најдат под заштитата на истиот Бог, но кој е вистинскиот тие сепак не можат да одредат на овој свет!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се правдаа, тврдеа дека ме сметаат за исправен, дека знаат оти сум бил ангажиран за помош за прославата на јубилејот на браната, но дека ова била нивна должност и така натаму, како што зборува обично секоја полиција во такви прилики.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Моите господари и самите ми укажуваа (се правдав пред тој Никола Леко) дека не ги интересираат моите интимни размислувања; дека од мене не бараат никакви предавства, дури ни самоинцијативи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но не одеше лесно. Луѓето се правдаа со немањето пари за водомери, а всушност, се плашеа од можна наплата на потрошената вода во иднина.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Токму сиромасите му овозможуваа да си поседи кај посестримките, да им се понагледа и понасладува, правдајќи се, и пред себе и пред своите старешини, дека се задржал по царска работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа е начин да се преживее, тие се сите тука свои на своето, тој е дојден и заглавен во туѓ град меѓу туѓи луѓе, во туѓа средина во која единствена смисла има да продолжи да ја држи функцијата, инаку е никој и ништо - се правдаше самиот пред себе си, а оној темен дел од желбите ќе се појавеше ненадејно од темните келари на неговата душа и ќе го потсетеше дека се лаже: „Не се прави наивен”, ќе се соочеше со себе си; неодамна самиот пред германските власти ја издејствува смената на Сабтај Салтиел, но и преземањето на неговата функција, стана и претседател на еврејската заедница на Солун.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Оние кои еднаш сркале попара заради нешто што во час на невнимание го рекле, цел век потоа си го кршат вратот, се правдаше Крсте Манев.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој се правдаше за испуштениот преглед, но вети дека нема да се откаже од операцијата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
— Ако не легниме, ќе замава Рифат, по очи, по глава, по раце и по ребра, та ќе си останиме алипни до векот — ја правдаа својата ропска покорност.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Овој дел од невестинскиот фустан беше од снег“, се правда Виктор пред изненадениот свештеник за својата грда постапка.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Барем така се правдаше Ѓуро кога се врати по востанието.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Можат да те фатат неспремен баш кога најмалку очекуваш. - Не треба да се правдаш.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Речиси сите мажи ги врзаа. - И ти уште Дорча ќе го гледаш? - Гревота е! И тој треба да јаде - се правдаше тој.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
— Погрешија тие пезевенци, не разбраа работава, — просто почна да се правда.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Местото им помага, луѓето се итри, храбри, па дури и дрски, та ништо не можевме да направиме – почна да се правда Суљо, земајќи ја чалмата од душемето. – Е, како не можевте? – праша разбеснет кадијата. – Сите ве истепаа, што ли?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— Знам оти невестата Доста е мајстор за готвење, та ако ѝ требат ете, и тоа купи, — рече Стојо, правдајќи се за лимуните и портокалите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И кога тој, за кого беше побегнала бегалка, ќе ја погледнеше попреку, таа му се вртеше и, со рацете на колковите, му се правдаше: „Е, не фаќа клетва од мајка, де!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Мислев дека нема никого, - плахо одговори Мече, како да се правда.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- Се извинувам за мојата неинформираност, знаете, змиите не се во мојот домен на интереси и истражувања. - Аааа ... почнавте елоквентно да се правдате, а?
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
