претпријатие (ср.)
Во новово време се згоди во едно претпријатие да одработам цели десет години ама правилата на животот се сменија и веќе одамна никому не му се подарува никаков часовник што секако е една од причините некои луѓе сѐ повеќе да се чувствуваат изгубени во времето а нивните души да скапуваат во контејнерите.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Така, тие можат да бидат работно ангажирани за извршување на јавни работи до пет дена во месецот, како и за извршување на сезонски работи и други повремени работи од страна на градоначалникот на единицата на локалната самоуправа, јавните претпријатија и јавните установи.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Тоа значеше дека работникот е во пасива кај претпријатието и дека си ја изел својата заработка преку тој месец.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На времето, на трудбениците кога ќе наполнеа десет години стаж во кое и да е претпријатие им подаруваа рачен часовник со изгравирана благодарност за несебичното залагање и личниот придонес кон напредокот на претпријатието и на државата.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Како да ги приватизираат претпријатијата ако немаат пазари за своите ресурси?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Киевското комунално претпријатие почна да покажува знаци на бурна енергија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во пазарното стопанство со развиена конкуренција, претпријатијата се приморани што повеќе да ги смалуваат ризиците на работата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Согласно член 34, за повреда на работната дисциплина ќе се смета различното започнување и запирање на работењето за одделни категории вработени, како и сукцесивното распоредување на запирањето или сменувањето на различни групи на вработени или делови од претпријатието.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Како и ронинот кој нема свој клан, жената- професионалец често се чувствува исклучена од кланот во фирмата или претпријатието, без сојузници и поддршка.”
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Гемиџиите сметале дека ослободувањето на Македонија можело да се постигне само со шумни дела, со динамитни напади врз претпријатијата во кои бил вложен западен капитал, какви што биле банките, железниците и друго.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Беа укинати и интерните акции (дефинирани како акции кои се издаваат со попуст и кои не може да се наоѓаат во промет на пазарот на хартии од вредност), а кои можеа да ги купат работниците вработени во претпријатието, пензионираните лица и лицата кои претходно биле вработени најмалку две години во тоа претпријатие, други домашни физички лица и организациите за пензиско и инвалидско осигурување (чл. 1a, ЗДК/89).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Потоа, тече рок од 15 дена во кој страните се обидуваат да изнајдат решение по што, ако нема позитивен исход на преговорите, синдикатот или штрајкувачкиот одбор може да донесе одлука за стапување во штрајк, која се должни да ја достават до директорот на јавното претпријатие најмалку 7 дена пред отпочнувањето на штрајкот (чл. 32, ЗЈП).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Широкиот асфалтиран пат, дело на нашите од градежното претпритјатие „Гранит“ се протега долж тесната клисура на чии падини како печурки се начичкани бетонски бункери со сиви капаци, остаток од недамнешно време.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тој Трифун, Баџата, во тоа време, бараше начин зета си во Скопје да го протне за директор на некое претпријатие и сега ни наговорува мене и на Сврделот некако да му помогнеме.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
За еден чешит-некое претпријатие на нашата Социјалистичка Република Македонија се обиде да му парира на Краш Експрес.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Во пресудната 1948 година бродот на длабочина од 23 метри крај риечкото пристаниште ќе биде извлечен од специјализираното претпријатие Бродоспас и ќе го преземе Југословенската воена морнарица за свои потреби, а по реконструкцијата и обновата дел по дел ќе влезе во составот на морнарицата како школски брод Галеб, а подоцна ќе стане еден вид пловечка резиденција на Јосип Броз Тито.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Започнувањето на штрајк во јавно претпријатие од 1996 година стана покомплицирано во однос на претходната состојба.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Колку за илустрација, ако само машините и инвентарот од фабриката беа демолирани и однесени во отпад, како старо железо, ќе се земеше сума која е повисока од проценетата вредност за кое беше продадено претпријатието!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Директорот – откако дозна дека ќе биде тужен – го викна оштетениот работник, заедно со уште десетина други работници, и им одржа сочно заканувачко обраќање во кое им рече дека тие не се лојални на фабриката, но сепак, заради неговата „добродушност“, тој нема да ги избрка од работа, а нив ни случајно да не им текне преку извршител да ги бараат евентуално досудените пари што им ги должи претпријатието.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Освен тоа, за голата живеачка му прискокна на помош и младата сопруга, која како среднистка се измоли за работно место во филијалата на едно претпријатие од нивниот крај.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
