пристаса (св.)
Сите што нѐ пристасуваат гледаат по кучето наше и си плукаат во пазувите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Затоа не останал, вели, и затоа не си можела да го пристасаш да го повратиш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас тргнувам да си одам, Дуковица ме пристасува, ме запира.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Одиме, а Никифор Абазовски само ме привтасува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Како ви оживе кучево, ме прашува Доксим Тренчески, пристасувајќи не кај Зајгазица. - Остави ја жената, вели жената му, Јаглика.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
