пришие (св.)
Првин ни ги пришија вошките, ама никој не зборува за тоа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Цела ноќ кожата ја пришивал заедно со жената и загледаните деца.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ти имал кожа од јагне штотуку заклано, па решил да му ја пришие на јарето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- Може да ти е пришиена во ракавите, во предниците, вели Маса Ќулумоска, или да ти е притаена под шамијата, во косата и ти се пресмева.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ах, дојде, од кога те чекаме! - извика џуџето со тенко гласче како да пее, плесна со малите раце и брцна во џебот што му беше пришиен на средината од палтото и му ги покриваше целите гради, стомакот и нозете до колена.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Тој ден си го облече излитениот свечен костум, ја стави старата цариградска вратоврска, ја зеде на рака старата избледена сина паларија, но со нова црна кордела, која ја приши Мајка кога старата беше веќе истрошена.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Дали ќе ги земе двата златника пришиени во платно што сака да му ги подаде роднината? („Таа ми ги подаваше златниците, но во нејзините очи читав: Не земај ги!”).
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
