пробели (св.)
И целиот тој беше полн и стежнат, со гола глава до високо над челото и со преостанатата коса повеќето пробелена.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се најдов во грчкиот кушет. Со мене, со коферите, се најде и еден мој врсник облечен во кусо палто, со пробелена коса, изразити брчки на лицето.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тој човек тресеше долга, пробелена нечиста брада.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
