пуши (несв.)
Тој поздрави војнички и излезе. Во земјанката завладеа тишина. Молчат и пушат.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сега можноста за пушење го заинтригира, не само да запали цигара и да ја пувка, туку да ја пуши како едно потполно ново искуство.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Градот влезе во лоша позиција се донесе законот за прохибиција алкохол тешко се наоѓаше на црно но ганџа пушеа и децата во прво
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Скришно си пуши жената, па има фрка да не ѝ стегнеме тужба поради тутунскиот чад што продира во нашата дневна соба...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Јас не знам што да земам побргу и само пушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Докторката ми рече дека мора да престанам да пушам цигари, затоа што од нив ми беше загрозена циркулацијата.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Таму има веќе неколку остатоци од претходно пушените цигари.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Јас и ти бевме во ресторан на вечера со пријателите, беше задушливо зошто сите пушевме и пиевме алкохол.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Пушеше надвор и гледаше да не биде забележана.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Меаните и ановите се празнеа од веселите бегчиња вратени од војна: тие таму пушеа наргиле, се фалеа со подвизите и кршеа по некоја чаша.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но мајка ѝ ја проверуваше: ја тераше да ѝ ухне со устата и по здивот што ѝ мирисаше на тутун, дознаваше дека пуши.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Некој се кара, некој пуши, некој што може да стои зафатил место додека крај него некоја бабичка или некој старец одвај се држат на нозе.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Оваа убава дама пушеше на улица, но и пушењето беше во склад со носењето.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А дедо Спасе ќе остане уште долго надвор, па ќе си го пуши лулето и ќе си мисли на свои работи.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Додека му ја подаваа пушката, командантот гледаше во некое неодредено место, правејќи крукчиња од чадот на цигарата што ја пушеше.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ја виде еднаш со Ирина како купува цигари од бутката и како бега од неа за да не ги види и се скрија во паркот за да пушат.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Синот од срам сакал да се направи дека не пуши, но стариот вака го поклопил: - Запали кога веќе си почнал да ја смрдиш таа смрдеа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Јас будалиот се јадосав дури кога забележав дека тој ги пуши моите цигари.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
А, контрола немаш никаква. Ти само продолжи да си ги пиеш своите кафиња, да си пушиш цигари и да си пишуваш текстови.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Мајка ми се правеше рамнодушна ама беше нервозна и секогаш наосилавена на нас децата; баба ми нешто скришно го караше дедо ми, а дедо седеше сѐ понапикан во огништето со главата наведната и некако свртена кон ѕидот, како чиниш да пушеше кришум од своето луле направено од кочанка.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
