разодува несв.

разодува (несв.)

Ко пијана кокошка разодува и едно по едно си зборува: — Што да ви дадам сега за јадење, ништо не ни оставаат, сѐ наопаку превртија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Чув кога тетка Рајна си отиде, потоа татко ми долго, нервозно разодуваше по кујната.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Цел божји ден да разодувам, ко жолта мрава, ко бесна мува меѓу ѕидовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)