разотидува несв.

разотидува (несв.)

Луѓето се разотидуваат. Само двајца гробари останати.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Народот почна да се разотидува, уплашен од нереди.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Децата што го слушаат си разотидуваат, а тој си продолжува во наредната улица.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)