ребри (несв.)
Тој секогаш само би продолжил да молчи и да се ребри.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се ребреше очекувајќи го првиот удар, првиот заграб на оние шепи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сакам да го прашам нешто, ама не можам да се престрашам. Се ребрам само.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Завивањата почнуваа веднаш крај нив, на неколку чекори од нив, тоа ги тераше при секој нов писок да се ребрат, збрани во студените трпки на страот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Па и после, ако подзастане возот, пак ми се чини дека поради мене застанува. Се ребрам да не ме слезат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И мечката го сети тоа. Таа првин како да се ребреше од новиот истрел, што го очекуваше, онака свртена и безмалу совладана, а кога истрелот не доаѓаше, таа прво си се врати на својата дира, со крвта, што ѝ се сливаше по снегот, а така вратена, таа како да се најде повторно себеси затрчана и веднаш продолжи кон него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ќе влезам и само се ребрам, само чекам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
