селаниште (ср.)
Инаку, ни за мангар не го бива; но зашто е голем, добро ќе му дојде на Иса да го испружи колку што е долг, така Исо ќе си ја умножи славата, без ништо да изгуби, а селаништето ќе научи во иднина да не се перчи дека нема помаж од него.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
СТЕВО: Остави ме ти мене на мира. И сите вие. На глава сте ми качени. Проклети селаништа!
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Во двата случаи, се работи за белгиски уметници кои излагаат во Париз, изигрувајќи селаништа кои одеднаш се нашле во библиотеката и меѓу среброто на аристократите во центарот на светската уметност.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Не е така. Да беше селаниште - разбирам.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
