смачува (несв.)
Пувка со цигарата и ја полни меаната со чад. Јас го гледам и ми се смачува да го гледам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Понекогаш ми се смачува кога ќе видам мешавина од страв и обожување на лицето на народот, толку бесрамен јавен копнеж на стадото за водач, но ако замижам на двете очи, и тоа некако ќе го преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ми се смачува. Зошто луѓето не сакаат да ми признаат дека сум жив!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
