смирување ср.

смирување (ср.)

Еден од браќата, лекар, сестрата, медицинска сестра, ѝ носеа на Мајка секакви лекови против главоболка, за смирување, разни сирупи, за деца и за возрасни, витамински препарати, а таа беше здрава, поздрава, за својата возраст, не можеше да биде.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе сетиш о длабок здив сила и смирување.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Си ги намачка лицето и косата со лимонската тоалетна вода која, обично, ја употребуваше за смирување и за освежување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Пред средствата за смирување, електрошоковите и лоботомиите, третината од сите оние што доживеале нервен слом и со дијагностицирана психоза биле примени во болница, покажуваше тенденција потполно да се среди и да излезат за три месеци, и тоа без било каков третман, којшто денес по правило се дава веднаш по приемот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Водата сосема бавно се премрежи и пак се потона во камено смирување.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Добрината ѝ беше песна и тие две особини беа смирување, галење, олеснување и радување за сите кои ја слушаа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во минути на смирување, кога спокојното размислување го потиснуваше трагичното чувство на безизлезност, Арсо се враќаше кон напрежните свои убедувања дека вистинската смисла на човечкото живеење е во непрекинливата акција, во непреодливата волја на човекот да дејствува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И токму затоа што не го разбира можеби во него се крие таа таинствена невидлива и сеопфатна моќ, сила која вдахнува, влева вера и доверба, окуражува, исполнува со смирување и остава надеж....
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Никогаш во животот не сакав да пијам лекарства за смирување, но сега морав.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Не, не треба починка, не треба смирување, сето поле пукнало од здравина, па крвта е моја светло разденување од таа разгаленост, од таа убавина.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Јасно му беше дека шансите за смирување и прифаќање на нивната љубов од страна на нејзината фамилија се минимални, односно невозможни, но, не можеше туку-така да се откаже, да се помири со фактот дека е крај на сѐ.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
За да заспие првата вечер, мораа да ѝ вшприцаат средство за смирување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога одекна плускот на шамар, неколку од нив одеднаш станаа, возбудено погледнувајќи кон сепарето, но Тихомир ја испружи раката пред нив како рампа, давајќи знак за смирување.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мајка, охрабрена од смирувањето на Татко, стана, го засили гласот на радиото во форма на паун, од кое се ширеше тивка музика, па продолжи со нежен, ведар глас: – Се сеќаваш ли, мили, се навестуваше крајот на зимата на 1939 година, беше чинам крајот на февруари, пролетта се насетуваше во воздухот кога дојде дома, еден ден, со писмо од градоначалството, испратено за нас, од Тирана, упатено на мое име? – Се сеќавам, како да не се сеќавам. Писмото беше адресирано од Рим.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тогаш отиде до клупата и седна, а телото уште два пати благо ѝ се стресе и секое стресување, што ѝ минуваше низ телото ѝ ја одземаше вртоглавицата која сѐ уште беше во неа, и секое повторно смирување или сталожување одново ѝ враќаше дел од изгубената сила.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Градинарот Раиз, без да го прашам, забележувајќи ја мојата вознемиреност, но и моето миговно смирување, кога ги видов сите живи и здрави, ме пречека смирено со зборовите: - Не грижете се.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таму клучните луѓе беа за смирување, ама сега, кој да ги смири републичките, особено заколнатите анти­козари.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Иако покајувањето му трае повеќе од година и половина, смирувањето сѐ уште не беше на повидок.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Смирување на денот. Сонце веќе нема, багремот се капе во последната светлост, пурпурен залез здивот го зема над планините над Мургаш додека чекам.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Со нив ги лечеше сите болести; ги употребуваше за стомак, за срце, за глава, за жолтица, за кашлица, за задув, за несвестица, за прочистување, за жолчка, за глисти, за треска, за смирување, за мајасул, за приштови и други несреќи.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Повеќе