спокојно (прил.)
А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Одѕивот од пукотот во долината стивна и пак се заслуша бучењето на реката која спокојно го продолжуваше својот пат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Излегува спокојно и раскошно го огрева светот кој се труди да го стокми својот план за денот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Првиот пат кога слушна пукотници во далечината која беше доволно блиску до мирот во кој живееше и од кој спокојно можеше да филозофира за состојбата во земјата, се стресе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Господи Мојов век нека го види своето големо племе И нека си умре спокојно.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Само што овој втор ноќен гостин одеше спокојно, како да не му е првпат да поминува од тука и не се обзираше плашливо на секој шум.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Ајкулите спокојно си се гостат со живи остатоци од неостварените мечти.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Со големо спокојство му се доближи на автото, миговно оперираше, откорнатиот амблем го мушна под маицата и сосем спокојно се врати кон нас.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Се чуствував уморен од луѓето и светот од сиот простотилак и живот багажен од сите пријатели што ги имав алкохолот најмалку знаеше да лаже Неколку часа по полноќ пијан се отргнав лесно од лагите и стресот спокојно летав во вечерна тишина после напорниот калакурнички ден
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Никој друг од балканските народи немаше така спокојно да гледа на запустувањето на еден крај, каде што има негови сонародници.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Марија, спокојно ѝ рече. Не плаши се. Еден мал зарез од десната страна на стомакот, сосем мал зарез, и готово.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Таа спокојно продолжи: Видов - невидов, реков во себе, не!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Спокојно се насмевнувам со јасен план во главата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Нацијата уште една ноќ можеше да спие спокојно!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го испитуваше спокојно некое време неговото бледило.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Седнав на масата над оној бел лист хартија што ме обврзуваше, што не смеев да го напуштам и да ја прекршам мојата нема заклетва на верност, и бавно и болно зедов да го пишувам пак она што веќе го спомнав, а кое божем секако треба да биде запишано: “Утрото станав и побрзав кон бунарот за сега денски, спокојно, на болскотот од сонцето, да видам како се мрешка водата и како мојот лик се топи во тие нежни бранчиња.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Зоки само тивко му зборува на Мечето и го трга за нозете под јорганот, а бабата спокојно си работи во кујната.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Оди си спокојно на училиште. Ќе ја испратам јас како што ѝ доликува.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Но таму тој не би се чувствувал толку безбеден и не би можел спокојно и сигурно да нишани во нив.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И сите можни балкански противречности, разликите од верски, од етнички и од друг карактер, кои кај други и наоколу можеа да предизвикаат раздор, судири, омраза, нетрпеливост, на нејзиното спокојно и мирно лице, особено во нејзината благородна душа, се помируваа, се смируваа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
