спрепнува несв.

спрепнува (несв.)

На калдрмата од сеќавања ме спрепнуваат празнините од камените коцки кои ги извадив зашто ми ги глочкаа мисливе.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
О Време, о Собитие!  Присуството завива ко жеден пес растојанието се стеснува во секавични контракции нема каде да бегаш се спрепнуваш од себеси од другите, од драгите - конечноста е вообичаено обележје на овој свет - сфаќаш, ама не вреди - традицијата не е на преден план за тебе.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)