среќно (изв.)
Усните со мака и треперливо ѝ мрдаат: - Среќно, среќно, дечиња мои ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Патувај, залипал. - Девојкава е со нас и ние ќе ја чуваме. Среќно.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тогаш среќно, си рече себеси.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Ајде здраво ооо Змејко, - довикна Претседателот. - Среќно, - му одговори.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Среќно, си рековме, упатувајќи се секоја дома, онака како што си велат рударите кога влегуваат во рударските окна.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Но, домаќините во Прага ни велеа - Среќно преку Цинвалд!
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И основно е: пред секоја работа пред секоја постапка првин добро, добро да се размисли. Среќно, добри мои! ***
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
СТРИКО КОЉО: Е, свату! Ај, нека е среќно!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
- Збогум, другари и среќно! Пишете ми!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Среќно, Кротка! - викна по неа Бојан. - Отиде - со тага во гласот, како да се дели од најмилото, изусти дедо Димо.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
