стига (прил.)
Стига само да замавнам по главата На смалениот на превара Џин.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Туку ај по ѓаволите со јаловите сонувачи На кои ене и на билбордите им течат лиги Макар за едно само едно асолно сонче Е нема де нема секој каква што прилега сонувачка мантра Ниту му прилега на секој сон Да се вее како знаме на јарболот Пред палатата на вечните сонови Што се однесува до мене Си знам дека од пишаното не се бега Па стига ми е и сонувалникот
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Кога ќе завладее неслога и никаквецот стига до честа! Не дозволувајте го тоа!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Тоа барем беше толку јасно, стига да размисли поприбрано.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Здодевно му е веќе на Арсо да седи овде. Стига мајко по мене си трчала.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
