стрпи (св.)
Стрпи се, ќе видиме. - Претпоставувам дека порано ги дале...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Стрпи се малку, ќе видиме! - шепотеа шините. Еве ги, доаѓаат!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Секретарката ме послужи со кафе и замоли малку да се стрпам оти Сојузниот разговара на телефон со Вашингтон!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Па, стрпи се малку и еднаш признај дека секогаш не си во право.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Милувај, кажувај откорната штицо во моите уши шкрипни збор од стисок зад доцната есен клун твоето лице со тврда гримаса на одметнат врисок и блиску, сосем блиску во паднати лисја и стивнати птици од предзимска мисла се тркала бисер од поплака тивка стара колку слухот со воздушни уши кон ветерот со око што од себе се суши ќе одминам во ехо на чекор од чизма ти далечна, крцкава стрпи се и слушни од жлеб, клинец и чекан чука мојот призрак. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 139
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Стрпи се драга моја мајко, наскоро ќе се најдам во твоите прегратки...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Синото му одговори: - Стрпи се малку, рано е за пролет.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Погледнуваа скришум во сонцето и колнејќи ги во себе Дамческите, Турците, судбината христијанска, ги наговараа жените да се стрпат и да почекаат додека да се попристемни.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А јас да си ја гледам бундава! – Стрпи се, мила, па не е дојден крајот на светот! – За мене, крајот на светот иде кога ми се гладни децата! – Те разбирам, те разбирам, и мене не ми е лесно.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Недоверливо, напорки го погледав. Веднаш ги разбра моите погледи и сега не се стрпи, рече: - Ти си луд, другар.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
РЕВШИН: Стрпете се. Само што јас се оддалечив на пет чекори, кога мене ме стаса лакејот на ресторанот со записка. Од него.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Синото му одговори: - Стрпи се малку, рано е за пролет.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
— праша Најдо, не можејќи да се стрпи сам да ги види.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нека се стрпи малку, јас пак ќе бидам рисјанин, ќе дојдам да си ја земам, и ќе отидеме да живееме некаде каде што никој не ќе нè пронајде.”
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
- Почекајте! Стрпете се малку... - викаа луѓето од поворката, - да се обави првин погребот...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Повторија другите петли уште по еднаш и два пати и Илко веќе едвај се стрпе да не го шибие дедот Петка и да го разбуди да бегаат што порано.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Рада, моливот и листот в рака додека да проработе „чудовиштето“, а ние, во име на љубофффффта кон твоите приказни, ќе се стрпиме и ќе те очекуваме со нови приказни.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Стариот беше решен да се стрпи уште малку, дури да дојде крајот на школската година, па
после нека си одат од каде што дошле и сѐ ќе се сврши како што треба.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
А кога се дозна за погубувањето на Арслан бега и дружината во Чепиговски Мртвици, стрина Спасија рече Ете, можевме да се стрпиме уште малку и се штукна од умот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Добро ама, бидејќи ништо на овој свет нема тајно, така еден ден и Толета го откри потерата баш кога одеше од дедот Паленѕа кај Митра. Не можеше да се стрпи без неа. : Селото беше сето сардисано.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
