теснина (ж.)
Сега длетото копа и во теснината се слуша брзото дишење и триењето на телата и рацете.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Навечер улицата стивнува и во нејзината теснина се слушаат само ритмичките чекори на стражарот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во темнината, масата се разлеа и го зафати сиот простор, потече и се згусти во теснината на ходникот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Нема воздух во оваа мртовечка теснина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се поприведнува токму таму каде што почнува каналот и си ја вовира главата во теснината.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Овие раце, продуховени од некоја немирна страст да стигнат и да уловат нешто во теснината на оваа глува дупка, се пуштаат се напред, ја влечкаат влажната мека маса и одново, со точноста на механизам, жедно се провираат под нозете и градите на Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа се молчаливи конвулсии на едно живо тело потстрекнати од глувиот инстинкт да се покорува на човековата волја дури и овде, во оваа теснина, каде што тлеат мртовците.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Арсо е сам во тесна теснина, светилката е угасната, но тој ја гледа јасно карпата таму на неполни триесет сантиметри.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
