тортура (ж.)
Признаваше сѐ, дури и тоа што беше успеал да не го каже под тортура.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
(Напоменуваме дека на повеќе места во спомнатите манифести тој инсистира сонувањето да биде ослободено од секаков вид следења, надгледувања или да не даде господ притисоци и тортури).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Поприродно беше да се постои од момент до момент, да се прифатат уште десетте минути живот, дури и кога со сигурност се знае дека на крајот следува тортура.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Паралелно со полнењето на затворите во речиси цела Македонија и применувањето на познатите и испитани тортури против целото македонско население (специјални експедиции против македонски села, палежи, грабежи и слично), во Солун се подготвувало судење кое, според замислата на официјален Цариград, правосудството на султанот требало да го претстави пред Европа во една за неа непозната светлина.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Така, после еден месец секојдневна меѓусебна тортура и карање, ја напуштив работата од студиото.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Министерството за мир се занимава со војна, Министерството на вистината со лаги, Министерството на љубовта со тортура, а Министерствто за изобилство со гладување.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Патем беа жртви на бирократската тортура која требаше да одлучи дали се подобни за посвојување.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тие можеа да бидат утврдени со истрага, можеа да бидат исцедени со тортура.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но вистинскиот пекол беше меѓу нас, помеѓу еден и друг, се преживуваше со паразитско кодошење за сметка на другиот, кој потоа беше подложен на тортура.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ужасна екстаза од страв и од одмаздољубивост, од желба за убивање, за тортура, за смачкување на лица со ковачки чекан, изгледаше како да тече низ целата група како електрична струја, претворајќи го човекот и против неговата волја во размавтан и разврескан лудак.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Денешниот научник е или мешавина од психолог и инквизитор, кој до најситни детали го истражува значењето на изразите на лицето, на гестовите, на тонот, на гласот и на ефектот на дрогите во шок-терапијата, хипнозата и во физичката тортура заради извлекување на вистината; или пак е хемичар, физичар или биолог, заинтересиран само за оние гранки од својата специјалност кои се во врска со одземањето на животи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ги истоштуваа со тортура и со самување сѐ додека не станеа бедни, лелекаво-човечки руини, кои признаваа сѐ што ќе им се ставеше в уста, се нагрдуваа самите себе, се обвинуваа и се криеја еден зад друг, цимолејќи за милост.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секогаш сите признаваат. Не можеш ништо против тоа. Тие те подложуваат на тортура.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И во тоа општо стврднување на позициите, што настапи околу 1930-тата, некои постапки што беа одамна напуштени, во одделни случаи и пред стотици години - како затворањето без судење, употребата на воените заробеници како робови, јавните егзекуции, тортурата заради изнудување признанија, употребата на заложници и депортациите на цели народи - не само што станаа повторно вообичаени, туку беа толерирани, па дури и бранети од луѓе кои мислеа за себе дека се просветени и напредни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Целта на тортурата е тортурата. Дали сега почнуваш да разбираш?“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Што му фали на стариот си реков, па потоа се сетив дека целото столетие, што скоро привршуваше и во кое д-р Астерид го напушти стариот континент беше еден век на истоштувачки војни, непријателства, судири, тортури, масовни истребувања и човечки страдања, невидени дотогаш.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ако Партијата може да ја подаде раката во минатото и да рече за овој или за оној настан дека никогаш не се случил - тоа бездруго е пострашно отколку обичната тортура и смрт.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Изложена е на сите видови тортура, претепувања, електро шокови, постојани силувања, агентите на Dina пукаат во неа, ја рануваат во нога, ја измачуваат со глад и жед и најпосле со уцени и закани во врска со семејството.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Неговиот глас, метализиран од појачалата, татнеше набројувајќи бескраен список од злосторства, масакри, депортации, грабежи, силувања, тортури на затвореници, бомбардирања на цивили, лажна пропаганда, непредизвикани агресии, прекршени договори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но во пустиот јадрански Голи Оток едвај го спаси своето тело од постојаната тортура и хронично гладување, макар што некои делови од телото му останаа осакатени до крајот на животот, особено желудникот, кој можеше да прими малку храна и понекоја капка ракија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
