трагика (ж.)
И почетокот и крајот од животот на Мајка, како и неговиот тек, беа речиси исти – сѐ беше обележано со нејзината лична трагика којашто ја поднесуваше и ја потиснуваше длабоко во себе без, притоа, ни најмалку да ги беспокои сите околу себе.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
На нимфите сенките
на амор морите
вршат околу
судбата- наречјето
блудно дејствие
ведра трагика
околу мене сенките
околу мене морите
наречјата, пророците
- мене пороците.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Во последниве неколку години имаше многу трагика во нејзиниот тековен живот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Трагиката на родната земја, под сталинизмот и внатрешниот ѕид од седумстотини илјади бункери, ја видов и ја пренесов низ глобалната метафора на Атеистичкиот музеј (во книгата со истоимениот наслов) во Скадар, изграден со цел во првата и последна атеистичка држава во светот, идеологијата да го преземе местото на трите религии (исламот и христијанството, со православјето и католицизмот).
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Беше обземен од митот на ѕидањето на Скадар на Бојана, и на сите други митови за трагиката на градењето и уништувањето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со времето ја дознавав нивната голема трагика.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
