трн (м.)
Нѐ тераа да вршиме трње, вели, боси нѐ тераа да трчаме по трњето, вели, оптежи, приврши, те удираат, те дупат, јаго, јаго, а крв ти капе од стапалата, оптежи, приврши, нѐ сакатија...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Косат трње на луѓето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- „Го обрав бостанот! Да ги видев порано, ќе се скриев негде крај патот во трњето.“
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ќе си ставиш некој магарешки трн под главата и ќе си легнеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Поради сево ова, на многумина хетеросексуалци што се дават во брачните води хомосексуалниот мерак по брак им изгледа како ставање трн во здрава нога.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Стои така до трнот и ми мавта со рацете.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе го подистресат трнот од снегот и ќе збираат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И за вистина, синко Силјане, беа се сториле пилци и си пошле в поле да живеат по трњето и катаден еден други да се бараат и да не можат да се најдат и да се видат.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
И така отидов од градината и камен тежок врз вратничето кладов и трње на појасот ѝ обвив.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Некои војници вадат трње од прстите на нозете.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пилци да се сторите и од куќава наша да одлетате, да в поле да појдете по трњето да стоите и еден-друзи да се барате, та да не можете никогаш да се најдете.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Латици од облеката ни останале запнати по трњето, чавките ќе прават седела од косите наши.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Животните меѓу трњата се котат а веќе попладне го лижат мебелот и шетаат по нашата спална.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Многу народ се насобра на таа гола, мочурлива ливада што беше распослана покрај морето и обрасната со трње и со високи и остри бодликави тревишта и засмрдена од нешто гнило.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Јас удирам во трнот или во некоја дрезга удирам, а зад мене удира гранатата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На враќање назад го заврза коњот за еден трн крај патот и, чурејќи со цигарата в уста, скршна од патот во мртвицата, за да се олесни зад меѓата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дури и го почувствувал мирисот на оние треви со чиј мелем се ублажувале изгореници на кожата со име волчо срце или така некако, волчи јазик, волчи трн, облипиха во јазикот на руските трговци и војувачи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
После правиме амајлии за на гуша. Збираме од трњето волна и ќе усучиме конче за околу вратот. За амајлиите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ете така ја потфатив, ѝ фрлив трње в гаќи, само за да се соземе, а потоа уште еднаш и повторив дека чевлите многу ми се допаѓаат. Ептен ги погодила!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Занемено, жмиркам, дремам Под мене тепих од ранки рози Мечтаам да видам уште едно сонце Два паралелни универзума во осмози Свет како нашиот, само посовршен И овој пејзаж, питорескен недовршен И овој в тревата на штурците шум И оваа роза со трн да ме боцне Ќе треба За да излезам од сопствената пародија За да излезам од сопствениот ум! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
