усовршен прид.

усовршен (прид.)

Тој не само што ја има усовршено својата дарба внимателно да го сослуша секого со сенешто, макар и најздодевна будалаштина туку е и неверојатно љубопитен, дури и за работи коишто за ништо не можат да му послужат.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Погледнете ги куките на грабливците, тие смртоносни чешли кои целото тело на животното го претвораат во челуст, или осамените и масивни нокти на коњот, чија концизност сведочи за исклучителната но усовршена намена на трчањето.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ние, луѓето, човечкото лицемерие сме го усовршиле до совршенство. ***
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
По нив стигнале Византијците. Уште повеќе ја усовршиле римската стратегија.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)