цигла ж.

цигла (ж.)

Тогаш на Арсо му препиша да ја изедува храната што му се доделуваше секој ден - некоја сивкава посна чорба и пченкарен леб сличен на добро препечена цигла.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тој ќе ги издвои следните најраспространети заемки: ќересте, градежен материјал (од персиски kereste); зајре, се употребува за означување градежен материјал, но и за храна, јадење, прехранбени артикли (од арапски zahire); тула, тугла, печена, фабричка цигла (преку грчки, односно латински tula); ќерпич, непечена, туку сушена цигла.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во старата чаршија, имаше и немалку дуќани и стари градби градени со ќерпич, односно со сушени тули, а не со печени цигли.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Месеа кал од црвена глина со слама, па ги правеа сами керамидите и циглите за да градат куќа.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Имаше и денови кога ветерот ѝ го поткреваше фустанот откривајќи ѝ ги белините на ципите, или кога при разминување на тесното скеле ќе им се поджулнеа телата или кога ќе му подаваше цигли под него, а тој слободно ѝ ѕиркаше во нејзините гради низ широкиот отвор на фустанот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Цртал со креда од цигла по целиот пат, од шталите до Лозарството.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Зедов цигла и фрлив - завладеа тишина...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Би можело и така да се рече, непечената цигла ќе ја извиши и одржува долго време Отоманската Османската Империја?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ќерпичот се редел со раце или со специјални кошници, сѐ додека Шпанците во доцната бронзена доба од VIII век пред новата ера не започнале да ги печат циглите и тоа ќе означи нов цивилизациски скок.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таа не сакаше да гледа во купот цигли, бетонски плочи, искршени предмети, што беше останал од нашата куќа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Го отвара и гледа во хартиените цигли. Ги гали замислено.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Доминира циглата, сивите бои и студената атмосфера.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Го подготвував првото ладно оружје кое го забележав - голема поткршена цигла.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)