шминка (несв.)
Патниците што се качуваа на станицата кога ќе ја видеа низ вратата од купето каде што се шминка, не влегуваа во купето иако имаше слободно место за да не внесат со своето присуство пореметување во интимноста создадена меѓу машко и женско.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Жените од Партијата никогаш не ги шминкаат своите лица.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ако се од женски пол се шминкаат на несоодветни пригоди како на пример на излет или дневна прошетка во парк. шминкерите ги мешаат работите, затоа што не се сигурни што сакаат и во која група припаѓаат.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Ѝ се изнасмеав на жена ми онаа вечер, кога, додека се шминкаше, огледалцето ѝ падна и се искрши.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Се разбира, истовремено и се шминкаше.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Бојана беше наведната над големото тркалезно огледало и се шминкаше.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Кога не се шминкаше, од здодевност не знаеше што да прави, та често ги префрлаше нозете една врз друга, ги склучуваше прстите и ги отпушташе, ги вртеше прстените и на едната и на другата рака, ја потчукнуваше со дланките собраната коса и од едната и од другата страна дотерувајќи ја.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Никогаш не поднесувал шминка. Никогаш додека беше со Аниса не ја оставаше да се шминка.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Пола од денот го поминуе на шминкање и оговарање, а муабетот главно им се состои во тоа каде би излегле вечерта.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Подобро е воопшто и да не руча, отколку да седи наспроти тој одвратен простак. Тој си помислил дека таа е нешто сосема без врска... Само затоа што ја шминка устата... -Душо?...
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Таа рошка низ чантата, вади прибор и се шминка; Богдан ѝ го гледа повремено лицето на стаклото од прозорецот и осеќа во носот силни мириси што се сменуваат или се мешаат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Шминкањето не беше изведено многу вешто, но Винстоновите стандарди во тој поглед не беа високи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Утредента, кога се подготвував да тргнам на училиште, ѝ пријдов на мајка ми додека ја палеше „првата цигара крај шолјичката со првото кафе“ (како што има обичај да рече) и истовремено си ги шминкаше очите, и ја прашав отсечно и строго.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
А еве зошто се смеев: прво, затоа што воопшто се шминка; второ, затоа што си стави неколку килограми пудра на лицето; и трето, затоа што веруваше во онаа глупост за седум години несреќа.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Освен тоа, се дебелеам и стареам. Нерадо се шминкам...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
