Го читал, го препрочитувал. Тоа го направил седум пати.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Горан знаеше по седум пати да им се јавува на девојки кои не сакаат ни под разно да излезат со него, да ги застанува колегите во факултетските ходници и да ги гњави со тоа како за малку ќе го положел испититот ама ете немал среќа, и згора на сето тоа, професорот го мразел и да се фали со тоа дека оди на журки кои се посетувани од битни велеградски фаци.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
На средбата, покрај тоа што го изразил задоволството од седум пати прочитаното дело, му забележал на писателот заради тоа што како причина за самоубиството на младиот Вертер, ја посочил навредата на неговата личност.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Повторно го треснав. Пак остана цело. Така седум пати.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
По шест - седум пати ме крева ноќе од постела.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)