Ако доаѓа некој, се слуша уште од сто метри далечина.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Жабе и натаму џвакаше јатки од млади ореви, гласовито зборуваше дека во светот се вади жива вода на сто метри длабочина, понекогаш и жешка, рацете, вели, да си ги изгориш, а Паско Бачо, како човек кој не чувствува потреба да бара прецизна причина за да каже нешто кое не мора да е во вистинскиот контекст, па уште и со некое спокојство, се сврти кон мене: „И така, Симон“, вели, “во 1956 година, дури се копаше вака каналот за наводнување Камадаречко, беше среда, 21 септември, дванаесет и десет или дванаесет и петнаесет часот, не ме фаќај за зборот...“
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И тргнавме, „кола не ти треба, нункото живее на сто метри од тука“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
6 Во окото на камерата се сместени крајбрежните трски, мирнотијата на водата, мноштвото јата од разновидни птици, островот Свети Ахиљ и ѕидовите на големата, некогаш прекрасна катедрала во која се молел царот Самуил и неговите воини, високите езерски камени бели брегови во кои сѐ уште се сочувани пештерските црквички и келиите на калуѓерите- испосници и иконата на Света Богорица насликана на карпа сто метри над езерската вода.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Па тие не се возеле ниту сто метри: од дворот до излезот од сокачето.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Берете ум во главчињата! И од вас ќе станат луѓе.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
По осуммесечна работа, кулата достигна сто метри височина и, по тој повод, на работниците им беше приредена гозба, во една гостилница покрај Сена.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Погледни ја цевкана“, ми рече Клод Галиме, најмалиот и најподвижниот во целиот тим, со кого брзо се спријателивме.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)