четири (бр.) - и (сврз.)

ИВАН: Точен. Четири и дванаесет.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И Јоше ќе гледал и ќе плачел над дупката, како над рана што никогаш нема да заздравее, Така - еднаш, двапати, така - трипати, четири и Јоше Свирачот избегал од кај татка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знаеше само дека е неможно да се пребројат, а тоа на некој начин се должеше на мистериозната сличност меѓу четири и пет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)