Во црквата владееше некакво шаренило: едни се молеа, а, други се одмараа на столовите во дното и пишуваа на разгледници, веројатно за да ги поздрават своите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Дека со него владее некаква несигурност наговестуваа и оние тврдења дека и најголемите глупости што ги сторил за среќа секогаш биле корисни за државата!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)